Ze was burnt-out, dus ziek. Dat is de norm in onze samenleving. Maar je kunt het ook omkeren, zegt ze. De mensen die een burn-out krijgen, de mensen die opraken en omvallen, misschien zijn dat juist wel de gezonde mensen die zo een waarschuwing afgeven voor een omgeving die ongezond is.

Zoals de kanariepietjes die vroeger mee de mijn in werden genomen. Kwam in de kolenmijnen brandbaar mijngas vrij of giftige koolmonoxide, dan gingen de pietjes van hun stokje; een waarschuwing voor de mijnwerkers om zich uit de voeten te maken. “Misschien zijn wij wel die kanariepietjes,” zegt Florien Vaessen.

Dit weekend stond er een interview met Florien Vaessen in het Parool. Florien was leidinggevende bij de ABN Amro en kreeg 5 jaar geleden een burn-out. Nu heeft ze een boek geschreven over haar ervaring: “Op de bank”.

In het artikel raakt Florien een heel waardevol punt, want zeg nou zelf.. dat 1 op de 7 werknemers burn-out klachten ervaart is toch niet normaal?? De maatschappij rent maar door, bedrijven rennen maar door, wij rennen maar door.. Ok, af en toe staat dit onderwerp op de agenda. We hebben inmiddels zelfs een “week van de werkstress”, maar echte verandering? Een proactieve aanpak in het onderwijs, burn-out branche nummer 1 met 1 op de 5 werknemers met burn-out klachten? Bedrijven die veel meer focussen op bevlogenheid en proactieve stimulans op gezondheid? Verzekeraars die preventieve stress coaching vergoeden zodat je sterker in je schoenen staat en bewuster keuzes kunt en durft te nemen? Ik zie niet meer dan een speldenprik..

Maar halloooo??? 1 op de 7!!!

Ik ben het dan ook stellig eens met Florien in het artikel in het Parool: “als zo veel mensen dit meemaken, is er misschien wel iets fundamenteel verkeerd en is het een ­urgent probleem.” Iets waar we dus met zijn allen, maatschappij, bedrijven en wijzelf, iets aan moeten doen. Iets waarin de ervaringsdeskundigen meer gehoord moeten worden. Zij weten hoe het is, zij zijn het alarm voor de ongezonde situaties die we samen hebben gecreëerd. Want laten we wel wezen, daar zijn we zelf bij, ook de mensen die een burn-out krijgen, de latere ervaringsdeskundigen.. Ook ik dus. In 2011 kreeg ik een burn-out. Ja, vanwege een ongezonde situatie waarin ik zat. Maar nog meer, omdat ik daarin niet meer naar mezelf luisterde, omdat ik me conformeerde aan de situatie, omdat ik me te verantwoordelijk voelde en loyaal wilde blijven, omdat ik het ondanks de moeilijke situatie ook nog eens hoge kwaliteitseisen aan mezelf en mijn omgeving stelde. Kortom, omdat ik over mijn grenzen liet gaan en de signalen niet voldoende serieus nam.

Mijn advies voor iedereen die last heeft van stress of zelfs al burn-out klachten ervaart, negeer je klachten niet maar neem ze serieus. En neem dus jezelf serieus. Onderzoek je eigen grenzen en hoe je die kan respecteren in jouw situatie. Zoek hulp, een goede coach of psycholoog, die je kan helpen in je onderzoek wat maakt dat jij in deze situatie zit en erin blijft. Maar met name wat jíj er aan kan doen om bewuster én gezonder met deze situatie om te gaan. Mij heeft dat erg geholpen 5 jaar geleden. Kritisch in de spiegel kijken en mezelf aanpakken én weer terug vinden. Niet makkelijk, wel het beste kado wat ik mezelf ooit heb gegeven. Klik hier om te lezen hoe het bij mij zo ver heeft kunnen komen én hoe het me uiteindelijk heeft geholpen.

Wacht dus niet totdat de maatschappij of de bedrijven dit probleem gaan aanpakken, maar neem het heft in eigen hand. Iedereen heeft momenten in het leven dat het even niet vanzelf gaat. Niks om je voor te schamen, maak jezelf juist trots door om hulp te vragen!

klik hier voor het hele interview met Florien Vaessen in het Parool.
klik hier als je meer wilt weten over mijn persoonlijke verhaal en ervaring met burn-out (klik en scroll naar beneden op de volgende pagina).

Share